En daar zitten we dan...

... op het vliegveld te internetten tot we onze koffers kunnen afgeven. We zijn vanmorgen laat opgestaan, want we hoeven pas om 11 uur uit te checken en een van de voordelen, of nadelen..., van vertrek vanuit Vancouver is dat we pas rond 7 uur vanavond vertrekken!
Rond half 11 hebben we de bagage naar de auto gebracht, hebben we uitgecheckt en zijn we voor de laatste keer lekker gaan ontbijten bij Denny's, om hierna een cappucino, wederom een melkbak, te gaan drinken bij Starbucks. Tja... en toen? We kunnen natuurlijk nog van alles doen, maar gek genoeg lopen we altijd een beetje met onze ziel onder de arm op zo'n laatste dag. Misschien is een vroeg vertrek toch niet zo verkeerd.

We hebben de auto maar opgehaald en zijn richting het vliegveld gereden. De auto ingeleverd en naar de luchthaven gewandeld. Hier even gekeken waar we moeten zijn, maar helaas gaan de balies van KLM pas om tien voor 3 open. Godzijdank hebben ze hier Wireless internet, vandaar dat we allebei de laptops te voorschijn hebben gehaald en ik het blog bij zit te werken van de laatste paar dagen. Helaas geen foto's, want ik werk op batterij en de foto's inladen duurt te lang. Morgen rond kwart over 1 moeten we landen in Amsterdam en als we één ding heel graag willen, is het wel een lekker bakkie koffie. Koffie zoals koffie hoort te zijn: zwart en sterk! Haha!

Ondanks dat deze vakantie anders is gelopen dan we in eerste instantie hadden gedacht, hebben we het wel naar ons zin gehad. De canadezen zijn wat afstandelijker dan de Amerikanen, wat ons ook wel bevalt. Ze hoeven niet altijd direct te weten waar je vandaan komt, maar beginnen wel vaak gewoon een praatje met je.
Wat we het minst vonden? Prince Rupert natuurlijk. De fiets verhuurder in Whistler zei het al: "de mensen daar hebben zo vaak regen, dat ze van ellende de hele dag in de kroeg hangen!". Haha!
Het leukst blijven natuurlijk de beren, die we nu zomaar langs de weg zagen wandelen. Echt te gek!

Aangezien we ieder moment kunnen gaan inchecken (althans de bagage) nok ik af na 3 weken. Ik zie jullie vast en zeker binnenkort weer en zo niet... wellicht tot blogs, tot volgend jaar!