zaterdag 13 september 2008

Pacific Rim National Park en terug naar het vasteland

Vanmorgen zouden we vroeg op staan, want we moesten natuurlijk alles uit de dag halen wat we er maar uit halen konden. Tenslotte hadden we niet zo lang de tijd voor Pacific Rim NP. Om half 8 stond Monique aan mijn kussen te trekken, terwijl ik nog helemaal niet op wilde staan. Toch gedaan en binnen de kortste keren waren we klaar om te vertrekken. Tis nog echt waar ook! Haha!

Op naar het Visitor Center, want we moesten nog een Natioanle Parken pas hebben. Ja, we hebben maar een pas gekocht. Tenslotte bezoeken we nog meer nationale parken en er wordt veel goeds gedaan met het de opbrengsten van de verkoop. Ook wij dragen graag ons steentje bij om al dat moois te bewaren.

Het Pacific Rim NP staat eigenlijk alleen bekend om de 47 kilometer lange trail die door het park heen loopt. Deze trail loopt via de stranden van de ene kant naar de andere kant, maar je loopt niet alleen via het strand, maar je klimt over rosten en kliffen en je loopt door de bossen. De hele snelle wandelaars doen 4 dagen over deze trail, de wat langzamere wandelaars doen er maximaal een week over. Wij zijn geen beiden, dus wij houden het vandaag alleen bij de wat kortere trails.

De eerste waar we naar toe gingen, was Long Beach. Long Beach is 16 kilometer lang en aan weerskanten omgeven door bossen en rotsen. We lopen het strand op en we lopen direct de mist in! Weinig te zien dus bij Long Beach, maar blijkbaar was het goed surfweer, want er waren aardig wat surfer dudes in het water, die blijkbaar zaten te wachten op de perfecte golf! We hebben precies 1 surfer zien surfen, de rest zit nu waarschijnlijk nog te wachten!

Na een tijdje zijn we doorgereden naar Combers Beach, maar ook hier was het dichte mist en weinig te zien, dus waren we snel uitgekeken. Op naar het Rainforest! Jaja, ze hebben in dit park een echt rainforest. En er is een leuke trail uitgezet, die we gelopen hebben. Maar allemachtig, wat was dat vochtig!!!

Hierna zijn we op weg gegaan naar Nanaimo, met de bedoeling nog hier en daar onderweg te stoppen, maar dat viel best tegen. We dachten dat er veel meer stopplaatsen zouden zijn, maar de laatste waar we zijn gestopt was Cathedral Grove. Bomen van zo’n 70 meter hoog! Immens! Maar dit was een trail van niks en met een halfuur zaten we weer in de auto.
Toen we in de buurt kwamen van Nanaimo, zagen we op de borden dat de ferry naar Horseshoe Bay, vlak boven Vancouver, nog plaats had. Nog snel een pitstop gemaakt bij de supermarkt, wat broodjes gescoord voor op de boot en hup aan boord gereden.
Zo’n anderhalf later kwamen we in Horseshoe Bay van de boot afrijden en zaten we zowaar direct op de goede weg richting Whistler. Hier rij je naar toe via de Sea to Sky Highway en dat is zo’n geweldige rit! Zo ontzettend mooi! En dat is te merken aan het aantal ongevallen die hier gebeuren, want mensen zijn zo in de ah en de oh, dat ze vergeten dat ze achter het stuur zitten! Maar dat gebeurt ons natuurlijk niet! Overigens is het maar goed dat we deze rit in 2002 ook al gedaan hebben, want ik had al gehoord dat ze vanaf Vancouver tot aan Whistler met wegwerkzaamheden bezig zijn! Je kunt dus nergens meer stoppen om een mooi plaatje te schieten en een filmpje te draaien… Tja, dat krijg je als over 2 jaar de Olympische winterspelen in Vancouver e.o. moeten gaan plaatsvinden. Dan moet alles tiptop in orde zijn.

We zijn natuurlijk niet helemaal doorgereden tot aan Whistler, dat is nog veel te ver, joh! Nee, we zitten nu in Squamish, een stadje op een paar kilometer buiten North Vancouver. Ik moet van Monique vertellen in wat voor hotels we overnachten, want ze maakt van ieder hotel een foto. Nou bij deze. Het hotel van vandaag is prima. Niet sjiek, maar ook niet sjofel.

Morgenochtend gaan we vroeg op pad, want we willen zo ver mogelijk naar het Noorden rijden.

1 opmerking:

Anoniem zei

En het is hier maandag. Heerlijk, dag beginnen met foto's van Monique bekijken en dan verhalen van jou erachteraan. Hmmmmm. Ik lees dit en denk: logica weer ver te zoeken. Andersom is beter natuurlijk, dan snap je ook wat je op de foto ziet - met alle respect overigens voor de foto's van Monique. Kathryn glacier - prachtige foto zeg. En die hangbrug!!! Zijn jullie daar overheen gelopen? Nee toch he? Krijg al kippevel van alleen die foto - hoef ik niet eens in het eggie te zien!!!

Zoals ik jullie per email al schreef, kom weer helemaal bij van het weekend - zou andersom moeten zijn: soms zit het mee, soms zit het tegen.

Monique