Van Prince George naar Dawson Creek

We werden op een mooie tijd wakker en nog geen uur later waren we op weg. Even tanken, een cappucino en vers brood halen en we konden weer even vooruit.

Onderweg kwamen we langs een schitterend gelegen meer, Bear Lake, waar we op ons gemak hebben ontbeten. Was het in Prince George nog mistig, hier begon de temperatuur al aardig op te lopen.
Na ons ontbijt zijn we doorgereden naar McKenzie. Hier zou een weg zijn naar een geweldig uitzicht over het meer, maar die weg… helaas, niet kunnen vinden. Wat we wel konden vinden en waar we niet om heen konden was Werelds grootste bomenvermaler! Van hieruit kwamen we door Chetwynd, goed voor een tankbeurt en de vele houtsculpturen die langs de hoofdstraat staan. Deze sculpturen zijn uitgezaagd met een kettingzaag, een kunst waar dit stadje om bekend staat.
Hier zijn we afgeslagen van de Highway 97 om via de toeristische route, highway 29, naar Dawson Creek. Onderweg natuurlijk weer wat gegeten op een heel mooi plekje nabij het meer, lekker in het zonnetje. De temperatuur is rond de 22 graden, dus het is goed vertoeven in de zon.

Via kleine plaatsen als Hudson’s Hope, Farrell Creek en Charlie Lake en het wat grotere Fort Saint John kwamen we rond half 6 vanmiddag aan in Dawson Creek. De route vanmiddag bleek verassend genieten te zijn. Het landschap begon langzamerhand te veranderen, naarmate we dichterbij de Rocky Mountains kwamen, maar ook begonnen de herfstkleuren hier de overhand te krijgen. Berghellingen vol met schitterend gekleurde bomen! Het was een fantastisch mooie rit!